© by Bram Goots
VANSINA ORCHESTRA part II
ft. “Magic” Malik MezzadriExotic mysteries
Enchanting solo’s
Orchestral power
A brand new album is expected in the spring of 2024
Don’t miss it !!
Enchanting solo’s
Orchestral power
A brand new album is expected in the spring of 2024
Don’t miss it !!
Bruno Vansina - sax alto
Malik Mezzadri - flute
Wajdi Riahi - piano
Benjamin Sauzereau - guitar
Louise Van Den Heuvel - bass
Malik Mezzadri - flute
Wajdi Riahi - piano
Benjamin Sauzereau - guitar
Louise Van Den Heuvel - bass
Falk Schrauwen - percussion
Kobe Proesmans - percussion
Sep François - percussion, vibraphone
Elie Goulem - drums, percussion
Kobe Proesmans - percussion
Sep François - percussion, vibraphone
Elie Goulem - drums, percussion
Jeroen Baert - violin
Yumika Lecluyze - violin
Karel Coninx - viola
Seraphine Stragier - cello
Tim Vandenbergh - double bass
Yumika Lecluyze - violin
Karel Coninx - viola
Seraphine Stragier - cello
Tim Vandenbergh - double bass
Voortbouwend op de ervaring met het Vansina Orchestra uit 2014 zoekt Vansina opnieuw de orkestrale klanken op. De blazers maken deze keer plaats voor een strijkersensemble, de drums moeten plaats delen met een heuse batterij percussionisten. De muzikale reus ‘Magic’ Malik Mezzadri sluit opnieuw mee de rangen. Verwacht geen zeemzoete arrangementen maar diep gewortelde muziek met elementen van Steve Coleman (e.a) en knipogen naar de exotische klanken van Les Baxter en Martin Denny.
In 2014 deed Bruno Vansina zijn eerste project met een grote bezetting: 12 blazers en een uitgebreide ritmesectie (gitaar en piano, bas, drums en percussie) . De bijzondere en veelkleurige mix van saxen (3) en kopers (4) zoals in een traditionele bigband, uitgebreid met een klassiek hout ensemble (fluit, klarinet, hobo, fagot, hoorn) gaf de muziek een beeldend bijna cinematografische karakter. In samenwerking met KLARA maakte dit orkest een opname getiteld “Morning Forest” (RAT Records 027) die op een aantal grote podia werd voorgesteld zoals Jazz Middelheim, de Singel, Flagey, JazzCase, de Bijloke, Rataplan, Porgy & Bess (Terneuzen) en Paradox (Tilburg). Het repertoire bestond uit songs van Bruno Vansina in arrangementen vnl. van de hand van Dree Peremans. Dit orkest omhelsde een heel aantal ronkend namen zoals Magic Malik, John Ruocco, Carlo Nardozza, Steven Delannoye, Bert Cools, Stefan Lievestro, Teun Verbruggen, Kobe Proesmans …
Vansina broeit al jaren op een vervolgalbum. Naar aanleiding van een residentie in de Singer/Rijkevorsel voor het seizoen 22/23 blies Vansina deze droom nieuw leven in.
Reeds in 2016 was Vansina, naar aanleiding van een concert in de Bijloke, reeds begonnen aan een nieuw repertoire met de toevoeging van een strijkkwartet aan zijn orkest. Dit nieuw repertoire verdween tijdelijk in de schuif om tijd vrij te maken voor een andere project “MaiTé, het meisje en de vogel”, een voorstelling rond Aziatisch schimmenspel (met marionetten) en de muziek van Exotica iconen Martin Denny en Les Baxter. Steeds op zoek naar nieuwe kleuren en geïnspireerd door deze beide ervaringen vervangt Vansina de blazerssectie deze keer door een strijkers ensemble.
Voor de strijker arrangementen laat Vansina zich bijstaan door Pierre Lagash, één van zijn net afgestudeerde leerlingen aan het Koninklijk Conservatorium Brussel. Pierre is een erg begenadigd arrangeur voor bigband maar deed in zijn leven voor de jazz als klassiek muzikant al ervaring op met strijkers.
Op tour met het Flat Earth Society Orchestra in Brazilië kwam Bruno Vansina in contact met de fascinerende wereld van de percussie. Die percussie speelde de laatste jaren een steeds grotere rol in Vansina’s muziek. In zijn project “1212” (2019/22) speelden de percussie van Kobe Proesmans en Falk Schrauwen een bepalende rol in het schrijven van zowel de grooves als de composities zelf. Voor dit project wil Vansina de percussie helemaal zijn plek geven. Het is niet de bedoeling in de Braziliaanse traditie van de Bossa Nova en Samba te duiken. Stilistisch zullen er zeker Latijns Amerikaanse elementen zijn maar evengoed meer oriëntaalse, Aziatische en Afrikaans gerichte ritmes. Het gaat er vooral over een samengestelde meerlagige groove te ontwikkelen en de muziek in een exotische sfeer onder te dompelen.
De ritmesectie wordt vervolledigd met gitaar, vibrafoon, piano en bas. De gitaar van Benjamin Sauzereau maakt al jaren een vast deel uit van Vansina’s kleurenpallet. Vansina’s passie voor de gitaar gaat terug naar zijn eerste muzikale fascinatie en obsessie, de muziek van Frank Zappa. Nieuw is de elektrische bas. Vansina leerde afgelopen jaar (2021) Louise Van den Heuvel kennen Louise is één van die unieke muzikanten die je af en toe tegenkomt die met zoveel lef een overtuiging spelen, zo intens en met zo veel speelplezier, dat ze onmiddellijk een speciale plek veroveren, zo ook bij Vansina. Voor de piano doet Vansina beroep op één van de nieuwe gezichten in de Belgische scene, de Tunesische pianist Wajdi Riahi die momenteel furore maakt met zijn trio. Als laatste nieuwe gezicht ook Eli Goulem vermelden. Vansina leerde ook Eli kennen aan het conservatorium van Brussel. Een intense drummer met een persoonlijke stijl die steeds exact d ejuiste plek in de muziek weet te vinden. Seb Francois -één van de percussionisten- zal ook vibrafoon spelen. Vansina gebruikte al eerder de vibrafoon voor zijn “Stratocluster” album (W.E.R.F 105). Hiervoor deed Vansina beroep op de vibrafoon van de Amerikaans muzikant Steve Nelson (bekend van het Dave Holland Quintet). De vibrafoon zorgt voor een meer mysterieuze klank, vaak gebruikt in zowel de avant-garde jazz uit de jaren ’60 (denk aan o.a. albums als Out To Luch van Eric Dolphy ) als de Exotica van Les Baxter en Martin Denny, uitgebreid verkent door Bruno Vansina in zijn kindervoorstelling “MaiTé, het meisje en de vogel” en “Vansina’s Orchestra Exotica” (zie RECORDINGS).
Voor de melodie keert Bruno Vansina terug naar zijn favorite sound van de altsaxofoon en de dwarsfluit. Deze combinatie leerde Bruno kennen in zijn samenwerking met niemand minder dan “Magic” Malik Mezzadri op de albums ‘In Orbit’, ‘Tokio Quantize’ en ook op het vorige orkest album ‘Morning Forest’.De lichte klank van de alto en de fluit leent zich extra goed voor de beoogde exotische klanken met strijkers en percussie zonder daarbij de jazz en improvisatie los te laten.
In 2014 deed Bruno Vansina zijn eerste project met een grote bezetting: 12 blazers en een uitgebreide ritmesectie (gitaar en piano, bas, drums en percussie) . De bijzondere en veelkleurige mix van saxen (3) en kopers (4) zoals in een traditionele bigband, uitgebreid met een klassiek hout ensemble (fluit, klarinet, hobo, fagot, hoorn) gaf de muziek een beeldend bijna cinematografische karakter. In samenwerking met KLARA maakte dit orkest een opname getiteld “Morning Forest” (RAT Records 027) die op een aantal grote podia werd voorgesteld zoals Jazz Middelheim, de Singel, Flagey, JazzCase, de Bijloke, Rataplan, Porgy & Bess (Terneuzen) en Paradox (Tilburg). Het repertoire bestond uit songs van Bruno Vansina in arrangementen vnl. van de hand van Dree Peremans. Dit orkest omhelsde een heel aantal ronkend namen zoals Magic Malik, John Ruocco, Carlo Nardozza, Steven Delannoye, Bert Cools, Stefan Lievestro, Teun Verbruggen, Kobe Proesmans …
Vansina broeit al jaren op een vervolgalbum. Naar aanleiding van een residentie in de Singer/Rijkevorsel voor het seizoen 22/23 blies Vansina deze droom nieuw leven in.
Reeds in 2016 was Vansina, naar aanleiding van een concert in de Bijloke, reeds begonnen aan een nieuw repertoire met de toevoeging van een strijkkwartet aan zijn orkest. Dit nieuw repertoire verdween tijdelijk in de schuif om tijd vrij te maken voor een andere project “MaiTé, het meisje en de vogel”, een voorstelling rond Aziatisch schimmenspel (met marionetten) en de muziek van Exotica iconen Martin Denny en Les Baxter. Steeds op zoek naar nieuwe kleuren en geïnspireerd door deze beide ervaringen vervangt Vansina de blazerssectie deze keer door een strijkers ensemble.
Voor de strijker arrangementen laat Vansina zich bijstaan door Pierre Lagash, één van zijn net afgestudeerde leerlingen aan het Koninklijk Conservatorium Brussel. Pierre is een erg begenadigd arrangeur voor bigband maar deed in zijn leven voor de jazz als klassiek muzikant al ervaring op met strijkers.
Op tour met het Flat Earth Society Orchestra in Brazilië kwam Bruno Vansina in contact met de fascinerende wereld van de percussie. Die percussie speelde de laatste jaren een steeds grotere rol in Vansina’s muziek. In zijn project “1212” (2019/22) speelden de percussie van Kobe Proesmans en Falk Schrauwen een bepalende rol in het schrijven van zowel de grooves als de composities zelf. Voor dit project wil Vansina de percussie helemaal zijn plek geven. Het is niet de bedoeling in de Braziliaanse traditie van de Bossa Nova en Samba te duiken. Stilistisch zullen er zeker Latijns Amerikaanse elementen zijn maar evengoed meer oriëntaalse, Aziatische en Afrikaans gerichte ritmes. Het gaat er vooral over een samengestelde meerlagige groove te ontwikkelen en de muziek in een exotische sfeer onder te dompelen.
De ritmesectie wordt vervolledigd met gitaar, vibrafoon, piano en bas. De gitaar van Benjamin Sauzereau maakt al jaren een vast deel uit van Vansina’s kleurenpallet. Vansina’s passie voor de gitaar gaat terug naar zijn eerste muzikale fascinatie en obsessie, de muziek van Frank Zappa. Nieuw is de elektrische bas. Vansina leerde afgelopen jaar (2021) Louise Van den Heuvel kennen Louise is één van die unieke muzikanten die je af en toe tegenkomt die met zoveel lef een overtuiging spelen, zo intens en met zo veel speelplezier, dat ze onmiddellijk een speciale plek veroveren, zo ook bij Vansina. Voor de piano doet Vansina beroep op één van de nieuwe gezichten in de Belgische scene, de Tunesische pianist Wajdi Riahi die momenteel furore maakt met zijn trio. Als laatste nieuwe gezicht ook Eli Goulem vermelden. Vansina leerde ook Eli kennen aan het conservatorium van Brussel. Een intense drummer met een persoonlijke stijl die steeds exact d ejuiste plek in de muziek weet te vinden. Seb Francois -één van de percussionisten- zal ook vibrafoon spelen. Vansina gebruikte al eerder de vibrafoon voor zijn “Stratocluster” album (W.E.R.F 105). Hiervoor deed Vansina beroep op de vibrafoon van de Amerikaans muzikant Steve Nelson (bekend van het Dave Holland Quintet). De vibrafoon zorgt voor een meer mysterieuze klank, vaak gebruikt in zowel de avant-garde jazz uit de jaren ’60 (denk aan o.a. albums als Out To Luch van Eric Dolphy ) als de Exotica van Les Baxter en Martin Denny, uitgebreid verkent door Bruno Vansina in zijn kindervoorstelling “MaiTé, het meisje en de vogel” en “Vansina’s Orchestra Exotica” (zie RECORDINGS).
Voor de melodie keert Bruno Vansina terug naar zijn favorite sound van de altsaxofoon en de dwarsfluit. Deze combinatie leerde Bruno kennen in zijn samenwerking met niemand minder dan “Magic” Malik Mezzadri op de albums ‘In Orbit’, ‘Tokio Quantize’ en ook op het vorige orkest album ‘Morning Forest’.De lichte klank van de alto en de fluit leent zich extra goed voor de beoogde exotische klanken met strijkers en percussie zonder daarbij de jazz en improvisatie los te laten.
Building on the experience with the Vansina Orchestra from 2014, Vansina is once again looking for orchestral sounds. This time the wind instruments make way for a string ensemble, the drums have to share space with a real battery of percussionists. The musical giant 'Magic' Malik Mezzadri joins the ranks again. Don't expect sugary arrangements, but deeply rooted music with elements from Steve Coleman (and others) and nods to the exotic sounds of Les Baxter and Martin Denn
In 2014, Bruno Vansina did his first project with a large line-up: 12 horns and an extensive rhythm section (guitar and piano, bass, drums and percussion) . The special and multicolored mix of saxes (3) and brass (4) as in a traditional big band, expanded with a classic wood ensemble (flute, clarinet, oboe, bassoon, horn) gave the music a visual, almost cinematographic character. In collaboration with KLARA, this orchestra made a recording entitled “Morning Forest” (RAT Records 027) which was presented on a number of major venues such as Jazz Middelheim, de Singel, Flagey, JazzCase, de Bijloke, Rataplan, Porgy & Bess (Terneuzen) and Paradox (Tilburg). The repertoire consisted of songs by Bruno Vansina in arrangements mainly by Dree Peremans. This orchestra embraced a number of roaring names such as Magic Malik, John Ruocco, Carlo Nardozza, Steven Delannoye, Bert Cools, Stefan Lievestro, Teun Verbruggen, Kobe Proesmans …
Vansina has been brewing on a follow-up album for years. Following a residency at de Singer/Rijkevorsel for the 22/23 season, Vansina breathed new life into this dream.
Already in 2016, following a concert in the Bijloke, Vansina had already started a new repertoire with the addition of a string quartet to his orchestra. This new repertoire was temporarily shelved to free up time for another project “MaiTé, the girl and the bird”, a performance about Asian shadow play (with marionettes) and the music of Exotica icons Martin Denny and Les Baxter. Always looking for new colors and inspired by both these experiences, Vansina replaces the wind section this time with a string ensemble.
For the string arrangements, Vansina is assisted by Pierre Lagash, one of his recently graduated students at the Royal Conservatory of Brussels. Pierre is a very gifted arranger for big band, but in his life before jazz as a classical musician he already gained experience with strings.
On tour with the Flat Earth Society Orchestra in Brazil, Bruno Vansina came into contact with the fascinating world of percussion. In recent years, that percussion has played an increasingly important role in Vansina's music. In his project “1212” (2019/22), the percussion of Kobe Proesmans and Falk Schrauwen played a decisive role in writing both the grooves and the compositions themselves. For this project, Vansina wants to give the percussion its full place. It is not the intention to delve into the Brazilian tradition of Bossa Nova and Samba. Stylistically there will certainly be Latin American elements, but also more oriental, Asian and African-oriented rhythms. It is mainly about developing a composite multi-layered groove and immersing the music in an exotic atmosphere.
The rhythm section is completed with guitar, vibraphone, piano and bass. Benjamin Sauzereau's guitar has been a permanent part of Vansina's color palette for years. Vansina's passion for the guitar goes back to his first musical fascination and obsession, the music of Frank Zappa. The electric bass is new. Vansina got to know Louise Van den Heuvel last year (2021) Louise is one of those unique musicians you occasionally encounter who play with such guts and conviction, so intensely and with so much pleasure that they immediately conquer a special place, so also at Vansina. For the piano, Vansina calls on one of the new faces on the Belgian scene, the Tunisian pianist Wajdi Riahi, who is currently causing a stir with his trio. Also mention Eli Goulem as the last new face. Vansina also met Eli at the Brussels Conservatory. An intense drummer with a personal style who always manages to find exactly the right place in the music. Seb Francois - one of the percussionists - will also play vibraphone. Vansina already used the vibraphone for his “Stratocluster” album (W.E.R.F 105). For this Vansina called on the vibraphone of the American musician Steve Nelson (known from the Dave Holland Quintet). The vibraphone provides a more mysterious sound, often used in both the avant-garde jazz of the 1960s (think albums such as Out To Luch by Eric Dolphy ) and the Exotica by Les Baxter and Martin Denny, extensively explored by Bruno Vansina in his children's performance “MaiTé, the girl and the bird” and “Vansina's Orchestra Exotica” (see RECORDINGS).
For the melody, Bruno Vansina returns to his favorite sound of the alto saxophone and the flute. Bruno got to know this combination in his collaboration with none other than “Magic” Malik Mezzadri on the albums 'In Orbit', 'Tokio Quantize' and also on the previous orchestral album 'Morning Forest'. The light sound of the alto and the flute lends itself particularly well to the intended exotic sounds with strings and percussion without letting go of jazz and improvisation.
In 2014, Bruno Vansina did his first project with a large line-up: 12 horns and an extensive rhythm section (guitar and piano, bass, drums and percussion) . The special and multicolored mix of saxes (3) and brass (4) as in a traditional big band, expanded with a classic wood ensemble (flute, clarinet, oboe, bassoon, horn) gave the music a visual, almost cinematographic character. In collaboration with KLARA, this orchestra made a recording entitled “Morning Forest” (RAT Records 027) which was presented on a number of major venues such as Jazz Middelheim, de Singel, Flagey, JazzCase, de Bijloke, Rataplan, Porgy & Bess (Terneuzen) and Paradox (Tilburg). The repertoire consisted of songs by Bruno Vansina in arrangements mainly by Dree Peremans. This orchestra embraced a number of roaring names such as Magic Malik, John Ruocco, Carlo Nardozza, Steven Delannoye, Bert Cools, Stefan Lievestro, Teun Verbruggen, Kobe Proesmans …
Vansina has been brewing on a follow-up album for years. Following a residency at de Singer/Rijkevorsel for the 22/23 season, Vansina breathed new life into this dream.
Already in 2016, following a concert in the Bijloke, Vansina had already started a new repertoire with the addition of a string quartet to his orchestra. This new repertoire was temporarily shelved to free up time for another project “MaiTé, the girl and the bird”, a performance about Asian shadow play (with marionettes) and the music of Exotica icons Martin Denny and Les Baxter. Always looking for new colors and inspired by both these experiences, Vansina replaces the wind section this time with a string ensemble.
For the string arrangements, Vansina is assisted by Pierre Lagash, one of his recently graduated students at the Royal Conservatory of Brussels. Pierre is a very gifted arranger for big band, but in his life before jazz as a classical musician he already gained experience with strings.
On tour with the Flat Earth Society Orchestra in Brazil, Bruno Vansina came into contact with the fascinating world of percussion. In recent years, that percussion has played an increasingly important role in Vansina's music. In his project “1212” (2019/22), the percussion of Kobe Proesmans and Falk Schrauwen played a decisive role in writing both the grooves and the compositions themselves. For this project, Vansina wants to give the percussion its full place. It is not the intention to delve into the Brazilian tradition of Bossa Nova and Samba. Stylistically there will certainly be Latin American elements, but also more oriental, Asian and African-oriented rhythms. It is mainly about developing a composite multi-layered groove and immersing the music in an exotic atmosphere.
The rhythm section is completed with guitar, vibraphone, piano and bass. Benjamin Sauzereau's guitar has been a permanent part of Vansina's color palette for years. Vansina's passion for the guitar goes back to his first musical fascination and obsession, the music of Frank Zappa. The electric bass is new. Vansina got to know Louise Van den Heuvel last year (2021) Louise is one of those unique musicians you occasionally encounter who play with such guts and conviction, so intensely and with so much pleasure that they immediately conquer a special place, so also at Vansina. For the piano, Vansina calls on one of the new faces on the Belgian scene, the Tunisian pianist Wajdi Riahi, who is currently causing a stir with his trio. Also mention Eli Goulem as the last new face. Vansina also met Eli at the Brussels Conservatory. An intense drummer with a personal style who always manages to find exactly the right place in the music. Seb Francois - one of the percussionists - will also play vibraphone. Vansina already used the vibraphone for his “Stratocluster” album (W.E.R.F 105). For this Vansina called on the vibraphone of the American musician Steve Nelson (known from the Dave Holland Quintet). The vibraphone provides a more mysterious sound, often used in both the avant-garde jazz of the 1960s (think albums such as Out To Luch by Eric Dolphy ) and the Exotica by Les Baxter and Martin Denny, extensively explored by Bruno Vansina in his children's performance “MaiTé, the girl and the bird” and “Vansina's Orchestra Exotica” (see RECORDINGS).
For the melody, Bruno Vansina returns to his favorite sound of the alto saxophone and the flute. Bruno got to know this combination in his collaboration with none other than “Magic” Malik Mezzadri on the albums 'In Orbit', 'Tokio Quantize' and also on the previous orchestral album 'Morning Forest'. The light sound of the alto and the flute lends itself particularly well to the intended exotic sounds with strings and percussion without letting go of jazz and improvisation.